SLAC/Conservatorium wil haar specialisatieleerlingen alle kansen geven om te kunnen uitgroeien tot professionele muzikanten. Met de steun van Artrium vzw trok specialisatieleerling Stefanie Van Gool, uit de fluitklas van Toon Fret, naar de internationale muziekwedstrijd 'Kaunas Sonorum' in Litouwen. Als jongste deelnemer binnen de haar categorie won ze de tweede plaats bij de blazers. Een dikke proficiat!

Lees hieronder het verslag van Stefanie.

Dankzij SLAC/Conservatorium kreeg ik de opportuniteit om deel te nemen aan de internationale muziekwedstrijd “Kaunas Sonorum” in Kaunas, Litouwen. Wanneer ik deze aanbieding kreeg, heb ik geen moment geaarzeld om deze kans met twee handen vast te nemen.

De internationale wedstrijd werd opgedeeld in vijf grote groepen: zang, accordeon, piano, snaar- en blaasinstrumenten. Elke grote groep had vijf leeftijdscategorieën (A-E). Op voorhand wist ik dat ik één van de jongste deelnemers zou zijn van de E-categorie. Elke deelnemer van de E categorie moest drie stukken voorbereiden. Ik speelde de eerste sonate van Erwin Schulhoff, de ballade van Frank Martin en het eerste deel van Embryon van Jean Lambrechts.

In dit verslag vertel ik u over wat ik allemaal heb beleefd, ontdekt en geleerd, samen met mijn zus Karolien, die meeging als ondersteuning.

1 december

Op 1 december begon ons avontuur. Samen met mijn zus hadden we een lange trip van acht uur voor de boeg. Het eerste vliegtuig bracht ons naar Warschau, waarna een tweede ons vloog naar Vilnius. Gelukkig was alles goed verlopen en hadden we geen vertragingen. De taxi bracht ons vlot naar het hotel in Kaunas, waar we al snel een deel konden uitpakken. Veel tijd om te rusten was er niet, want een uur na aankomst was er een repetitie gepland met de pianiste. Omdat ik op twee december mijn optreden had, was dit het enige moment dat wij samen zouden repeteren. Mijn hoop op een goede repetitie en een zorgeloze nacht was snel gekelderd. De repetitie viel namelijk heel hard tegen. Je merkte meteen dat de pianiste op voorhand niet had geoefend en dat ze haar noten nog moest ontdekken tijdens de repetitie. Dit was erg demotiverend, omdat ik hard mijn best had gedaan om alles wel goed voor te bereiden. Ik had nog gehoopt om in de top tien te geraken, maar na de repetitie had ik het gevoel alsof ik voor niets naar Litouwen was gegaan. Na advies van mijn leerkracht, Toon Fret, en de peptalk van mijn zus besloot ik er toch voor te gaan en alles te geven.

2 december

De tweede dag in Kaunas was al meteen de dag van het optreden. Dit ging gepaard met een heleboel zenuwen. De situatie met de pianiste zorgde ervoor dat ik me niet volledig op mijn gemak voelde. We mochten op voorhand vijf minuten binnen in de zaal om de akoestiek te ontdekken. Daarna moesten we drie uur wachten in een lokaaltje, waar ik mij heb voorbereid door mijn dagelijkse oefeningen te doen. Wanneer mijn optreden begon, heb ik gedaan wat mijn leerkracht me adviseerde: verstand op nul en het beste geven van mezelf. Het optreden ging zoals verwacht: De pianiste keek niet naar mij, maar alleen naar haar noten. We waren hierdoor niet samen. Toch was ik tevreden met wat ik heb gepresteerd. Ik had hard geoefend op techniek en muzikaliteit en denk dat ik de jury meehad in mijn muzikaal verhaal. Na het optreden zijn we teruggekeerd naar het hotel om te rusten en hebben we in spanning gewacht op de resultaten. Deze zouden in de avond verschijnen op de website. Omdat de organisatie niet zo duidelijk was, wisten wij dit niet. Het Engels van de organisatie was ook niet erg verstaanbaar. Daarom zijn we die avond zelf nog teruggegaan naar de zaal, waar er resultatenaffiches zouden ophangen. We konden onze ogen niet geloven toen we zagen dat ik de tweede plaats had behaald in mijn categorie. Ik had dit absoluut niet verwacht aangezien ik de jongste deelnemer was in mijn categorie en omdat het samenspel met de pianiste niet goed was. Er waren zeker tranen van geluk. Het gevoel dat ik voor niets in Litouwen was, was meteen weg. In de finale mocht ik niet spelen, maar ik was toch erg blij om te zien dat mijn inspanning op zo een mooie manier werd beloond.

3 en 4 december

Drie en vier december hebben we de stad Kaunas bezocht. We wouden deze mooie kans om de stad te bezichtigen, zeker niet onbenut laten. We hebben lange wandelingen gemaakt in verschillende parken en hebben de zoo bezocht. Cultuur stond ook op het lijstje. We hebben verschillende musea gedaan zoals het Duivels Museum, het Zoölogisch museum en het museum van de geschiedenis van Litouwse farmacie en medicijnkunde. Het kasteel van Kaunas en de Kathedraal van Sint Petrus en Sint Paulus waren zeer indrukwekkend en erg mooi. De kerstsfeer was ook al aanwezig. De straten en bomen waren leuk versierd en er was een prachtig kerstmarktje om te vertoeven, waar we een goeie wafel en smoutebollen hebben gegeten. De natuur en de cultuur van Kaunas zijn een enorme aanrader voor al diegenen die beiden graag combineren op een trip. Naast deze activiteiten, ben ik ook gaan luisteren naar de andere kandidaten van de D categorie. Dit is altijd interessant en ik leer ervan om anderen te zien optreden.

5 december

De finale van de wedstrijd Kaunas Sonorum vond plaats op vijf december om 19 uur. In totaal waren er vijf finalisten. Uit elke grote groep was er één persoon die mee mocht doen aan de finale. De finalisten werden ook de “Grand prix winners” genoemd. Het was een adembenemend concert! De hobo had een erg indrukwekkende techniek, net zoals de pianist. De zanger heeft me meegenomen in zijn verhaal en de muziekstukken van de celliste vond ik het mooiste. Het meest was ik onder de indruk van de accordeonspeelster. Accordeon heb ik namelijk nog niet vaak gehoord, en daarom vond ik het zeer interessant om de klankkleur van dit instrument te ontdekken.

6 december

De competitie eindigde met de ceremonie om 15 uur waar de diploma’s en de prijzen werden uitgerekend. Hier werd ook bekendgemaakt dat de pianist de grote winnaar was van de wedstrijd. Het grootste deel van de ceremonie was in het Litouws. Dit verbaasde ons wel, aangezien het een internationale wedstrijd was. Slechtst enkele passages waren in het Engels waardoor het erg moeilijk was voor mij en mijn zus om te begrijpen wat er allemaal werd gezegd. Tijdens deze ceremonie, hebben we nog enkele optredens gehoord van de finalisten en de laureaten. Daarna begon het deel waarin de diploma’s, prijzen en medailles werden uitgedeeld. De organisatie van deze ceremonie was wat zoek. Het was voor vele deelnemers niet helemaal duidelijk wat de bedoeling was. Uiteindelijk werden alle deelnemers die iets hadden gewonnen één voor één het podium opgeroepen. Na de secties Zang en Accordeon, werd de blaassectie opgeroepen. Ik mocht zilver ontvangen op het podium en kreeg felicitaties van de jury. Het was een spannend moment. Daarna zijn we dit gaan vieren met lekker eten in een Italiaans restaurantje dicht bij de kerstmarkt. Het was een geslaagde avond, om niet te vergeten.

7 december

Op onze laatste dag hebben we het winkelcomplex, de Akropolis, bezocht. We waren onder de indruk van de grootte van dit gebouw en de hoeveelheid winkels. Heel het gebouw was ook volledig versierd wat zorgde voor een gezellige kerstsfeer. Na het kopen van enkele souvenirtjes zijn we begonnen aan de terugreis naar België. De terugreis is ook vlot verlopen. We hadden een kleine vertraging bij onze vlucht van Warschau naar België, maar niet veel. Eenmaal in Zaventem was ik erg blij om mijn ouders en mijn andere zussen terug te zien. Die avond heb ik nog zitten dromen van mijn avontuur in Kaunas. Wat een ervaring!

Deze reis was niet mogelijk zonder de hulp van enkele personen. Ik zou graag deze mensen extra in de verf willen zetten.

Graag had ik Cathérine Legaey bedankt, directeur van het SLAC/Conservatorium, voor de financiële steun. Zij heeft me de kans gegeven om een grote ervaring rijker te worden.

Ik bedank ook mijn leerkracht Toon Fret. Hij heeft me geholpen bij de voorbereiding van mijn muziekstukken en heeft me moed ingesproken voor mijn optreden.

Ik bedank mijn zus, Karolien, om mee te gaan en mij te ondersteunen doorheen heel de reis.

Ten slotte bedank ik ook graag mijn gezin om mij te helpen bij de voorbereiding en de vele succeswensen.

~ Stefanie Van Gool